Temat i forma: książka jest zbiorem opowiadań dotyczących problemu podboju i kolonizacji w różnych momentach historii, połączonych motywem drzewa pomarańczowego, które jest symbolem tego, co w człowieku oraz otaczającym go świecie dobre i niosące nadzieję; w pierwszym opowiadaniu Fuentes przedstawia z perspektywy Jeronima de Aguilara, tłumacza Korteza, alternatywną wersję podboju Meksyku (w tekście Aguilar sprzyja Indianom i przeinacza słowa dowódcy); przeplatające się wypowiedzi dwóch synów Korteza, (Kreola i Metysa) z drugiego opowiadania są głosem w dyskusji na temat tożsamości meksykańskiej/latynoamerykańskiej; trzecie opowiadanie jest poświęcone oblężeniu Numancji (ponieważ tekst nie dotyczy bezpośrednio Ameryki, nie został uwzględniony w bazie danych); bohater czwartego epizodu, północnoamerykański aktor (współczesny konkwistador), już po śmierci opowiada o tym, jak nadmiar uciech cielesnych podczas wakacji w Acapulco (wycieczka jachtem w towarzystwie 8 prostytutek) przypłacił życiem; w piątym opowiadaniu Kolumb wspomina, jak - zamiast wracać do Europy po dopłynięciu na Karaiby - postanowił cieszyć się życiem w odkrytym przez siebie raju i dopiero po 500. latach jego idylla zostaje przerwana, gdy na horyzoncie pojawia się samolot z japońskimi biznesmenami.

• pozwalające rekonstruować wizję świata bohaterów (amazonki, centaur, syreny, złoty wiek, żelazny wiek);
• użyte jako punkt odniesienia przy opisie świata przedstawionego, wskazujące na erudycję autora/narratora (Aleksander, gladiator, legionista, Kapua, odyseja, Olimp, Pegaz, Rzym,);
• ironiczne (Apollo, Amazonki);
• będące powtarzającym się w obrębie opowiadania elementem, ważnym dla sensu i struktury tekstu (miecz Damoklesa);
• nawiązujące do innego opowiadania z Drzewa pomarańczy (Viriato, Rzymianie, Numancja).